چگونه می توان زنجیره تامین لجستیک بین المللی را تثبیت کرد؟

اپیدمی جهانی شکنندگی و ضعف زنجیره های تامین لجستیک بین المللی را آشکار کرده است. کشورهای سراسر جهان به دلیل چالش‌های بی‌سابقه ناشی از شیوع کووید-۱۹ با اختلالات، تاخیر و کمبود مواجه هستند. برای کاهش اختلالات آتی و تثبیت زنجیره های تامین لجستیک بین المللی، چندین اقدام کلیدی باید انجام شود.

اول، همکاری و هماهنگی باید بین ذینفعان مختلف در زنجیره تامین لجستیک تقویت شود. این شامل دولت ها، خطوط کشتیرانی، حمل و نقل، تولید کنندگان و خرده فروشان می شود. تقویت کانال های ارتباطی و ایجاد پروتکل های شفاف به اشتراک گذاری اطلاعات به دستیابی به هماهنگی بهتر و زمان پاسخگویی سریعتر در مواجهه با اختلالات کمک می کند.

دوم، تنوع برای ایجاد زنجیره های تامین انعطاف پذیر حیاتی است. اتکا به یک مکان منبع یا مسیر حمل و نقل می تواند منجر به تنگناها و تاخیر در هنگام بروز شرایط غیرمنتظره شود. با تنوع بخشیدن به منابع و گزینه های حمل و نقل، شرکت ها می توانند آسیب پذیری ها را کاهش دهند و جریان پایدار کالا را تضمین کنند. برای مثال، کاوش تامین‌کنندگان محلی یا روش‌های جایگزین حمل‌ونقل (مانند هوایی یا ریلی) می‌تواند در مواقعی که مسیرهای سنتی مختل می‌شوند، جایگزین‌هایی را فراهم کند.

سرمایه گذاری در فناوری و تجزیه و تحلیل داده ها یکی دیگر از جنبه های کلیدی تثبیت زنجیره های تامین لجستیک بین المللی است. فناوری های پیشرفته مانند اینترنت اشیا (IoT)، بلاک چین و هوش مصنوعی (AI) می توانند دید و شفافیت در زمان واقعی را در کل زنجیره تامین فراهم کنند. این امکان ردیابی، نظارت و پیش‌بینی بهتر را فراهم می‌کند و تصمیم‌گیری فعال و مدیریت ریسک را ممکن می‌سازد.

علاوه بر این، انعطاف‌پذیری و انعطاف‌پذیری زنجیره تامین بسیار مهم است. این را می توان از طریق برنامه ریزی اضطراری و اخراج کارکنان انجام داد. با شناسایی گره های حیاتی و ریسک های بالقوه، شرکت ها می توانند برنامه های پشتیبان برای کاهش اختلالات ایجاد کنند. این ممکن است شامل حفظ ذخایر ایمنی، ایجاد مسیرهای جایگزین یا توسعه تامین کنندگان پشتیبان باشد.

در نهایت، حمایت و سیاست های دولت نقش مهمی در تثبیت زنجیره های تامین لجستیک بین المللی ایفا می کند. دولت ها باید در توسعه زیرساخت ها از جمله بنادر کارآمد، شبکه های حمل و نقل و اتصال دیجیتال سرمایه گذاری کنند. علاوه بر این، اقدامات تسهیل تجارت مانند کاهش موانع بوروکراتیک و ساده‌سازی رویه‌های گمرکی می‌تواند کارایی عملیات لجستیکی فرامرزی را بهبود بخشد.

به طور خلاصه، تثبیت زنجیره‌های تامین لجستیک بین‌المللی نیازمند همکاری، تنوع، سرمایه‌گذاری در فناوری، ایجاد انعطاف‌پذیری و حمایت دولت است. با اجرای این اقدامات، صنعت می تواند اختلالات را به حداقل برساند، جریان ثابت کالاها را تضمین کند و برای رویارویی با چالش های آینده آمادگی بیشتری داشته باشد. این در نهایت به ثبات و رشد اقتصاد جهانی کمک خواهد کرد.